Bindhu S Ambadi

അമ്മ പ്രപഞ്ച  സത്യം ഇത് പ്രപഞ്ചസത്യം അമ്മയെന്ന രണ്ടക്ഷരം പ്രപഞ്ച സത്യം അമ്മിഞ്ഞപ്പാലമൃതായി നുകരും തൻ പൈതലെ മാറോട് ചേർത്ത് തഴുകി തലോടി ചുണ്ടിലൂറും പാൽ പുഞ്ചിരിയാൽ നിദ്രയെ പുൽകും തന്നോ മലെ നിർനിമേഷയായി നോക്കിനിൽക്കെ നെയ്തു കൂട്ടുമൊരായിരം സ്വപ്നങ്ങൾ മാതൃഹൃദയത്തിൻ സ്പന്ദനം പോലും പിന്നെയാകുഞ്ഞിൻ സ്വപ്ന സാക്ഷാത്കാരം. കുഞ്ഞിനായ് ജീവിതം മാറ്റിവെയ്ക്കെ പിന്നിലുയരുന്നു പതി തൻ പരിഭവം തൃണവത്ഗണിച്ചൊരാ വാക്കുകളൊക്കെയും ഗൗനിച്ചതൊക്കെയും പൈതലെ തന്നെയാ കാലങ്ങൾ മെല്ലെ കഴിയവെ പൈതലിൻ ഭാവങ്ങളൊക്കെയും മാറി മറിഞ്ഞു പോയി […]

പിന്നാമ്പുറം പാടാനറിയില്ലെനിക്കിതു കൂട്ടരെ പാടാനുമാവില്ലിനി– യൊരിക്കലും പാടിപ്പതിഞ്ഞൊരെൻ ജീവിത രാഗത്തെ പാടേ മറന്നു നിശബ്ദനാ- യിന്നു ഞാൻ പാടിയതൊക്കെയും പാഴ് രാഗമാണെന്നോ ഇനി പാടാനവശേഷിപ്പ- തേതുരാഗം ജീവിത തന്ത്രികൾ പൊട്ടി; യമരുമ്പോൾ പാഴ് ശ്രുതിയല്ലാതമറ്റെന്തു മൂളും പാഠങ്ങളോരോന്നു തനേ പഠിച്ചു ഞാൻ ജീവിത പുസ്കതാളു മറി യവേ നന്മകളൊക്കെയുമുൾ- ക്കൊണ്ടു ഞാനെന്‍റെ തിന്മ തിരയുന്നൊരപരന്‍റെ കൺകളിൽ പാഴായി പോയൊരെൻ കലിതാഭ കാലവും പാതിമറഞ്ഞൊരാ മായാ കിനാക്കളും നേടുവാനായില്ലെനിക്കെന്‍റെ മോഹങ്ങൾ നഷ്ടബോധത്താൽ തപിക്കുന്നിതെൻ മനം അമൃതിനായി പാലാഴി കടയവെ